Zou jij…. genieten van een shotje neurostimulatie? Een directe brein boost om je een lekker gevoel te geven, om je te ontspannen of juist energie te geven. Nu we alcohol, koolhydraten en sigaretten (bijna) allemaal al van ons leefstijl lijstje hebben geschrapt, is het ook wel weer eens tijd voor een shotje genot, toch?
Ik ben gelukkig getrouwd. Heb vijf kinderen die variëren in leeftijd van zwemles tot op kamers wonen. Ze zijn allemaal gezond, doen blij hun ding en komen blij weer thuis. Ik huppel dagelijks mijn kantoor binnen, om me op mijn werk te storten dat zo treffend mijn ‘Ikigai’ is. Ik heb vrienden in vele soorten en maten. Alle ouders leven nog, genieten mee en hebben vooral ook zelf een zalig leven. Soms worden we opgeschrikt door een ongeluk, verdriet, een tegenvaller. Maar door al die mensen die dat sociale net vormen, lost ook dat zich weer op. Een eersterangs, verwende wereldburger ben ik.
En juist dan begint het. De zoektocht naar de overtreffende trap. Naar orgastisch genot. Zoals de ergste verliefdheid die je ooit hebt mee gemaakt, dat alles overheersende, gekmakend lekkere gevoel, dat nooit meer over zou gaan. Of die ecstasy pil die werkte. Ik begrijp best dat menig millennial en yogasnuiver (hypergezonde yub die in het weekend gebruikt) hier niet vanaf kan blijven. Zowel drugs als verliefdheid veroorzaken een sterk staaltje chemie in het brein, met roze wolken vol serotonine, dopamine en oxytocine om de euforie te verhogen. Maar zodra die zaligmakende hormonen hun werk ter zijde leggen, blijf jij achter met een ecstasy kater of een gebroken hart.
Drank, drugs, chocola, seks, we stoppen van alles in onze mond om dat gevoel te krijgen en vast te houden. Ik dronk wijn, maar kwam erachter dat de wijn eigenlijk mij dronk. Inmiddels drink ik geen glas meer. Ik raak al tijden geen boterham of aardappel aan, ik rook niet, ik doe geen drugs, ik drink zelfs geen zoetje meer in mijn koffie. En met mij vele Nederlanders; we strepen de ene na de andere genotsleverancier van ons boodschappenlijstje in het kader van onze gezonde levensstijl. Maar potverdikkie. Het is wel weer eens tijd voor een shotje genot, toch?
Lang leve de wetenschap! In 1953 kreeg een rat, met sensoren in zijn kop, stelselmatig een genotshotje toegediend, precies op het plekje in zijn rattenbrein waar hij van ging jubelen. Hij kon het zelf bedienen, met een pedaaltje. Ratjetoe was dolgelukkig. Later werd een vrouw aan haar chronische pijn geholpen met electroden in haar brein. Ze kon ze bedienen met een joystick en zo haar pijn onderdrukken.
Als je ’s avonds thuis op de bank zit met een kop thee in plaats van een glas wijn, een stuk komkommer in plaats van een stuk chocola en een dekentje in plaats van een lover, denk je waarschijnlijk niet meteen aan electroden in je brein, maar technisch zou het je dus een stuk gelukkiger kunnen maken. Kleine kanttekening:
De rat stierf in zijn hormonenwolk, alleen, uitgehongerd en gelukzalig. De vrouw bracht zichzelf met een joystickje ver voorbij de pijn in hogere sferen. Met een zweer op haar duim werd ze na een paar weken losgekoppeld van de genotsmachine.
Als ik je een paar tips mag meegeven vanuit de neurowetenschap die wat minder invasief zijn: Geef aan een goed doel, betaal je belastingen of help je buurvrouw met haar boodschappen. Een Goddelijke ervaring wil ook nog wel eens werken; Ze triggeren allemaal je genotscircuit, net zo goed als een avondje biefstuk & Bordeaux. God en de medemens. Uiteindelijk dan toch de lekkerste shotjes genot?