Potje janken

Wat als huilen in de toekomst voor kracht staat in plaats van voor zwakte? Vanuit de verschuiving van individualisme naar collectivisme visualiseert de Cry Cream de groeiende behoefte aan sociale verbinding. Het tonen van kwetsbare emoties wordt met behulp van de cream een visuele boodschap naar de omgeving toe. Het staat symbool voor het verlangen naar kwetsbaarheid, troost en opluchting en bovendien voor het genot van een lekker potje janken. Zou jij hem gebruiken?
Koop hier jouw potje!

Ik loop helemaal vast met mijn nieuwe project. Het is nu de tweede dag dat ik een beetje wezenloos voor me uit staar. Het frustreert me dat ik mijn creativiteit niet goed kwijt kan. Mijn inspiratie is op, mijn hoofd voelt zo leeg. Ik voel me zo machteloos. Voor de derde keer vandaag steek ik stiekem een sigaret op. Ik heb al jaren niet gerookt, maar sinds vorige week kan ik mijn verlangen niet meer bedwingen. Terwijl ik de rook inhaleer kan ik mezelf wel schieten. Hierdoor voel ik me alleen maar slechter. Ik besluit om een rondje te gaan wandelen. Even mijn gedachten op nul. Ondanks het grauwe weer is het in de stad lekker druk. Ik merk dat mijn ademhaling wat rustiger wordt bij elke stap die ik zet. Het begint te miezeren, maar ik ben vastberaden om mijn rondje van 5 kilometer af te maken. Wanneer ik bij de kerk de hoek om ga, bots ik tegen iemand op. Ik besef niet helemaal wat er gebeurd is, maar ik hoor een bekende stem. ‘Oooh, Emma! Sorry! Wat toevallig dat ik je hier tegenkom.’ Mijn schoolvriendin van vroeger kijkt me met een grote glimlach aan. Ik verstijf van de schrik, en het gevoel van machteloosheid overspoelt me weer. De tranen rollen over mijn wangen. Ik krijg meteen een dikke knuffel en ik hoef even niks te zeggen. Mijn lichaam schokt. Alles komt eruit. Emma haalt een potje uit haar tas. ‘Smeer dit maar even onder je ogen.’ Ik smeer het goedje op mijn huid. Ik voel dat het brandende gevoel onder mijn ogen verdwijnt. Emma kijkt me aan en steekt haar arm naar me uit. ‘Kom, laten we samen koffiedrinken.’ Zonder aarzelen haak ik in haar arm. ‘Je ziet er stralend uit!’ zegt ze. De tranen rollen nog steeds over mijn wangen, maar ik voel me ook zo opgelucht!

Huilen is een uiting van verschillende emoties, zoals verdriet, frustratie, hulpeloosheid, vreugde, boosheid en empathie. Wanneer we moeten huilen wordt er een signaal van de hersenen naar de traanklieren gestuurd. Acetylcholine is een neurotransmitter die een signaal naar de traanklieren stuurt om te waarschuwen dat de emoties te hoog oplopen. Het is een seintje van het lichaam om het emotionele evenwicht te herstellen.

Behoefte aan troost

Tijdens het huilen komen er endorfinen vrij. Dit zijn hormonen die je opvrolijken en de pijn verzachten. Het lichaam zorgt er zelf voor dat je je even helemaal kunt ontladen. Huilen is dus eigenlijk een psychische pijnstiller. Daarnaast is huilen een communicatiemiddel naar anderen toe om duidelijk te maken dat we behoefte hebben aan troost. Het heeft altijd te maken met de relaties die we met anderen hebben. Het brengt vanuit de evolutie moeder en kind bij elkaar, maar tranen verbinden en verenigen ook volwassenen onderling.

Schaamte voor controleverlies

Ondanks onze menselijke behoefte aan troost, vereniging en verbinding, voelen we ons vaak niet comfortabel om te huilen in het openbaar. Nog steeds wordt huilen als onprofessioneel en zwak beschouwd. We denken snel dat het betekent dat je jezelf niet onder controle hebt. Toch geeft 50% van de mensen aan dat zij zich beter voelen na een lekker potje janken. Zowel de troost van de lichamelijke reactie, als de emotionele support vanuit de omgeving, zorgen voor een gevoel van opluchting.

Smeer de glittercreme op zodat een ander ziet dat je verdrietig bent, voor een prachtige glow en voor hydratatie.