Healing ritual

Een groeiende behoefte aan verbondenheid en aan sociale verbinding. Het ritueel visualiseert een mogelijke aanpak om deze behoefte te bevredigen. Het gaat niet over het beste uit jezelf halen, maar over betekenisgeving, niet over je individuele doelen, maar over connectie met je zelf en ruimte voor je kwetsbaarheden. Erkennen dat het leven soms rommelig, verdrietig en allesbehalve perfect is geeft aanleiding tot verbinding. Zou het ritueel jou helpen om dicht bij jezelf te blijven wanneer je een ander tegemoet treedt?

Ik ben te ver gegaan. Ik heb het gevoel alsof ik mezelf aan het kwijtraken ben. Gisteren had ik een knallende ruzie met Milan en vandaag hebben we nog geen woord uitgewisseld. Ik kan me zo ontzettend irriteren aan zijn manier van handelen. Zodra er negatieve spanning ontstaat tussen ons, trekt hij zich terug. Hij heeft de hele dag in zijn kantoor gezeten. Vandaag begin ik mijn dag gelijk met het ritueel. Ik heb ontzettend de behoefte om even tot mezelf te komen.
Eerst neem ik uitgebreid de tijd om de drukke energie om me heen te zuiveren. Mijn ademhaling komt gelukkig wat meer tot rust. Ik merk dat mijn negativiteit naar de achtergrond verdwijnt. Vervolgens reinig ik mijn handen, voeten en gezicht, waardoor ik de tijd even vergeet. Ik blik terug op de situatie van gisteren. Ik voelde me zo ontzettend niet gehoord en onbegrepen.
Tijdens het masseren van mijn voeten, ga ik na waarom ik me zo voelde. Ik heb constant een conflict met mezelf over mijn uiterlijk en mijn rol als partner. Ik heb vaak het gevoel dat ik niet aantrekkelijk genoeg ben en te kort schiet. Ik weet heel goed dat deze gedachtes niet realistisch zijn, maar mijn onzekerheid nam me over en ik reageerde het af op Milan.
Nadat mijn voeten zijn gemasseerd, merk ik dat mijn lichaam veel ontspannener aanvoelt. Ik staar een poos naar mezelf in de spiegel. ‘Ik ben me ervan bewust dat deze gevoelens zich diep in mijn hoofd geworteld hebben en dat Milan hier niet van op de hoogte is’, zeg ik tegen mezelf.
De situatie gisteren was net zo pijnlijk voor hem als voor mij. Ondertussen ben ik bij het laatste stuk van mijn ritueel beland. Terwijl het vlammetje brand voel ik mijn optimisme terugkomen. Ik wil het spelletje in mijn hoofd niet meespelen. Ik haal heel diep adem en besluit om mijn verhaal met Milan te delen.

In het westen groeien we op in een samenleving die in het teken staat van onszelf. We vieren onze individualiteit en verlangen naar zelfontplooiing. Toch ontstaat er steeds meer behoefte aan gemeenschap en verbondenheid. Vroeger bood de kerk ons identiteit, veiligheid, zekerheid en de basis voor een sociaal netwerk. Door emancipatie en globalisering kwam er een individualistische beweging op gang. Keuzes werden vanaf dat moment niet meer gemaakt op basis van de groep waar je toe behoorde, maar steeds meer vanuit jezelf, en je eigen vrije keuzes. Nu ondervinden steeds meer mensen de keerzijde van het individualisme. We willen altijd het beste uit onszelf halen. We willen er perfect uit zien, perfecte relaties onderhouden en een perfecte carrière hebben. Onze obsessie met maakbaar geluk en onze individualistische mindset, zorgen ervoor dat we onze alledaagse worstelingen zelf op willen lossen. Zelfhulpboek, na zelfhulpboek. We denken dat het ons gezonder, gelukkiger en succesvoller maakt. Terwijl juist het accepteren en delen van de kwetsbare, imperfecte en alledaagse lastigheden zorgt voor een gevoel van identiteit en verbondenheid.

Met dit ritueel kom je dichterbij jezelf. De verzorging van jouw lichaam, geest en relaties staat centraal. Het gaat om het erkennen dat het leven soms rommelig, verdrietig en allesbehalve perfect. Je mag je kwetsbaar opstellen. En juist dat is de sleutel tot verbinding met jezelf en je omgeving. Je schaamtegevoelens worden in een bredere context geplaatst. Hierdoor kom je, zonder het loslaten van je waarden en normen, met meer moed, zelfcompassie en verbondenheid uit het ritueel.