Een onderwijssysteem

Identiteit & GenderMaatschappij, Cultuur & RituelenWerk & Leren

🛝 De VWO-praktijkschool Als een kind goed kan lezen en leren wordt daarvan verwacht dat hij of zij op de middelbare school de boeken in duikt op het VWO. Maar zoals Annie M.G. Schmidt al zei: je hebt leeskinderen en leefkinderen. En wat als een kind dat goed kan leren, eigenlijk liever iets met zijn of haar handen zou doen? Het VMBO-praktijkonderwijs is niet de plaats voor leerlingen die heel makkelijk kunnen leren, maar het gymnasium is ook niet de plek voor kinderen die niet van leren houden. Onderwijscolumnist Sofie van de Waart stelt hierom een nieuwe onderwijsvorm voor: de VWO-praktijkschool. Hier zouden echte vakmensen worden opgeleid, die met veel plezier hun leercapaciteiten inzetten. Van bouwen tot bakken en van techniek tot planten. Dit zou ook een uitkomst kunnen bieden voor de ‘dubbel bijzondere’ (neurodiverse, hoogbegaafde) leerlingen die niet altijd in het gebruikelijke schoolsysteem passen.

 🤝 Een herwaardering van ambacht

Waar het motto leek te zijn ‘hoe hoger opgeleid hoe beter’, zien we nu een verschuiving. Niet alleen worden de woorden hoog- en laagopgeleid steeds vaker achterwege gelaten door te kiezen voor neutralere woorden zoals theoretisch en praktisch opgeleid, ook wordt de maatschappelijke waarde van technische beroepen en meesterschap steeds vaker benadrukt en erkend. Zoals ook in de VPRO tegenlicht aflevering ‘de nieuwe elite’ te zien is, wordt er steeds vaker gepleit voor een herwaardering van ambacht: technische beroepen zijn namelijk het hardst nodig voor de maatschappij.

Deze ontwikkeling is niet alleen relevant voor de toekomst van verdeling en waardering van werk in de maatschappij, er is nog een prachtige kans: door het onderwijs aan te passen op de unieke behoeften, interesses en het leerproces van het individu kan het positief bijdragen aan het welzijn en de ontwikkeling van kinderen en jongvolwassenen.

Bron: Trouw