Hackers spelen een rol in moderne oorlogen

 

🕵️ Hacktivisten beïnvloeden conflicten wereldwijd.

Hacktivisme betekent hacken uit overtuiging, meestal voor een goed doel. In de oorlog tussen Rusland en Oekraïne speelt dit een grote rol. Aan beide kanten zijn hackers actief: sommigen steunen Oekraïne, anderen Rusland. Ze vallen bijvoorbeeld websites en systemen aan, verspreiden nepnieuws of helpen om kwetsbaarheden in netwerken op te sporen. Veel hacktivisten werken in groepen via sociale media zoals Telegram. Daar roepen ze anderen op om mee te doen. Het opvallende is dat hacktivisme makkelijk toegankelijk is: iedereen met een beetje ICT-kennis kan meedoen. Pro-Oekraïense hackers richten zich vaak op Russische organisaties, terwijl pro-Russische hackers Oekraïense doelen aanvallen. Hun acties beïnvloeden hoe mensen naar de oorlog kijken. Maar doordat hackers vaak anoniem zijn, roept dit vragen op over wie verantwoordelijk is voor wat ze doen.

⚖️ Wat mag je als burger doen?

Hacktivisme maakt duidelijk dat iedereen een rol kan spelen in een oorlog, ook digitaal. Dit brengt risico's met zich mee. Hackers zijn vaak anoniem en nemen geen verantwoordelijkheid voor hun acties. Ze kunnen ook onbewust voor de verkeerde kant werken of wetten overtreden, zoals bij het uitvoeren van aanvallen. Dit is lastig, zeker als je gelooft dat je voor een goede zaak vecht. Hacktivisten helpen Oekraïne bijvoorbeeld om steun te winnen, maar overtreden hierbij soms regels. Dat maakt hacktivisme lastig te beoordelen. Het laat zien dat we duidelijke afspraken nodig hebben over wat burgers wel en niet mogen doen in digitale conflicten. Want zonder regels wordt hacktivisme misschien normaal, ook in minder duidelijke conflicten.

Bron: NCSC Magazine

Hacktivisme.jpg