Een paar keer per week start ik de ochtend met een ronde hardlopen. Als ik loop, echt goed loop, raak ik enigszins in trance, in die Runner’s high die je na schijnt te moeten streven. Dan zie ik niks. Althans, ik registreer niks. Levensgevaarlijk.
Ik loop op een mantra van mijn eigen stappen en de staccato stem van Erik Jan Harmens. Met oordopjes die ik zo diep in mijn oren duw, dat ze er niet uitvallen en dat ik enkel zijn stem hoor. Zonder de kinderen, de administratie, de man van AH, ben ik alleen met Erik Jan, die ik bij zijn voornaam noem, omdat het is alsof ik hem ken. Wat amper het geval is. Dichtbij, in mijn hoofd, tot aan mijn trommelvliezen doorgeduwd.
Mijn verslaving aan de podcast werd daar geboren. 4 kilometer buiten Wognum, bekend van de DSB bank en nog bekender van diens ondergang. Ik heb het ook geprobeerd in de auto. Maar dat resulteerde in een bijna ongeluk, een afspraak die ik niet haalde, want een afslag die ik verdwaasd voorbij reed.
Ik zou geen trendwatcher zijn als ik niet enorm nieuwsgierig zou zijn waar deze enorme fascinatie vandaan kwam. Een simpele verklaring is tijd. Podcasts hebben tijd. Het verhaal hoeft niet op de radio in een soundbite en een kek kort interview gefixt te worden, maar mag opgenomen worden, in het bos, onderweg in de tram, in het cafe aan de koffietafel. Een vogel, deur, of koekblik vertelt je waar je bent. De geluiden zuigen je het verhaal in. Het is intiem, voor jou. Zonder afleiding en dus met alle tijd. Of misschien wel de illusie van tijd.
Vervolgens zag ik natuurlijk overal geluid. Iedereen aan de podcast, merken die een eigen geluid moeten creëren naast hun visuele identiteit; sonic brands, gepersonaliseerde geluiden als de toekomst van muziek, ASMR als nieuw soelaas na mindfulness. Deze laatste is overigens helemaal intrigerend.
Een ASMR reactie (autonomous sensory meridian response) is een fijne tinteling in je hoofd en aan je hoofdhuid als gevolg van ritselen, fluisteren, knisperen. Een soort kippenvel in je hersenen. Een klein orgasme. Hele youtube kanalen staan er vol mee, miljoenen volgers laven zich aan deze auditieve bezigheid die je een voldane ontspanning biedt. Intiem als een fluistering, intiem als een zachte aanraking. Hoe het werkt? I don’t know. Maar fascinerend is het!
Spotify deed onderzoek naar tieners en jongeren die opgroeiden in een kakofonie van beeld. Visuele media, emoji’s, gifjes, Netflix, zorgen dat we/ze visueel overprikkeld raken. Zo overprikkeld, dat geluid een ontsnapping biedt.
In Holy Fuck concludeerden Mabel en ik dat de zeer nabije toekomst schreeuwt om menselijke aandacht. Om nabijheid, fysiek contact, om huid op huid. Om intimiteit. In het visuele spervuur van alledag biedt geluid soelaas. De opkomst van sound als escapisme. Geen wonder dat podcasts steeds populairder worden.
Voor mij werkt het. Tot morgenochtend Erik Jan!
Wil je het zelf proberen?
Loop mee op de stem van Erik Jan Harmens. Luister Onverdoofd, überhaupt een goede tip voor de overprikkelde mens.https://podcasts.apple.com/nl/podcast/onverdoofd/id1464217090
Meemaken?
Zaterdag 5 oktober kun je naar Tivoli Vredenburg voor een live ASMR sessie met Isabel Imagination, een van de bekendste Nederlandse ASMR-artiesten.
Wil je er business wise iets mee?
Geluid wordt steeds belangrijker in je merkbeleving. Om boven al het visuele kabaal uit te komen, zullen merken geluiden gaan inzetten als identity makers. Wat word je audioprofiel? Hoe klinkt jouw merk? Nu de toevoeging van voice en de populariteit van podcasts daar zijn en de overprikkelde consument op zoek is naar schermloze alternatieven, wordt het tijd voor jouw sonic brand.
